Jesteście mi ogromnie bliscy...

!!!ten koment ukazal sie bez podpisu!!!, wiec
powtarzam, moze teraz bedzie podpis--------I ja
dziekuje Ci za te slowa do nas skierowane, za
poetyckie pozdrowienie i za wszystkie wzruszajace
wiersze. Mam jedna prosbe: - By w naszych rymach
wezbrala sila co swiat obrocic zdolna by byla, sklon
swoje pioro i koment napisz, co Mistrza cieszy, a co
go trapi. Brylant, by blysnal, trzeba szlifowac, a
amatora - krytykowac. Punkty sa martwe, anonimowe, a
slowo drogi wskazuje nowe...------------

Wiersz zawiera elementy dygresyjne i w związku z tym
pozwolę sobie przyrównać wiersze do klejnotów. Jedne
są lepiej oszlifowane, inne gorzej. Jednym się
podobają szafiry, innym rubiny, brylanty czy
bursztyny-każdy z nas ma prawo do swojego zdania.
Reasumując: nie to jest piękne co jest ładne, tylko to
co się komu podoba.

Ci, co głosują na Twe wiersze
widzą w nich piękno nieuchwytne,
co pozostaje w myślach długo
snując tam nici swe liryczne...

Znalazłeś drogę... po niej idziesz
tym równym krokiem, co zaznacza
niepowtarzalność, ciepłe słowa,
radość z tworzenia, obraz świata...

I niezależnie, czy do Pani,
są kierowane Twoje słowa
to każdy chętnie je przytula,
bo strony Beja są ozdobą...

Z pozdrowieniami..

Tak dawno oczekiwane słowa, do tych co Ciebie czytają.
Dziękuję Misza, za to że jesteś :)

W wierszu wyczuwam polemikę. Każdy z nas szuka swojego
stylu i ekspresji. Ty ją już znalazłeś jak znalazło go
wielu dobrych poetów. Celem sztuki pisania nie jest
dociekanie czy poklask, ona istnieje sama z siebie na
bazie talentu. Wszystko jest przestrzenią i nie każdy
musi się w tym odnaleźć. A jeśli chodzi tu o rymy -
dobre przetrwają i ich poeci bo przecież to jest
kolebka poezji i ich ideał od stuleci, świecił - i do
tej pory świeci. A teraz jeszcze słówko o komentarzach
- my ich nie czytamy one czytają się same… i
jaki mają posmak? – (jak babci placek ze
śliwkami…) Komentarz powinien dotyczyć zawsze
treści wiersza a nie autora a my o tym często
zapominamy.
Wiesz Twój określiłabym jako ciekawy z głębią - bazuje
na płynnych skojarzeniach i pięknie się prowadzi aż do
samego końca.

jak sam napisałeś, twoim atutem nutka romantyzmu.
agitator z ciebie raczej kiepski. podobnie jak chyba z
olbrzyma byłby poeta ;))

Przesłanie miłe i pełne życzliwości, szczególnie
koniec ogromnie optymistyczny i ....trochę nierealny w
tym naszym zwariowanym świecie. Gdyby było więcej
takich pań i panów z twoich wierszy to byłaby szansa.

Przeczytałam i ... podoba mi się zwłaszcza jedna
zwrotka wiersza ,ta do przemyślenia , resztę
przemilczę :) , chociaż może jeszcze dopiszę , że w
ostatnim wersie trafnie określiłeś moc słowa , moc
wiersza .

Nieodmiennie zachwyca mnie lekkość Twojego póra. Treść
oczywiście bardzo miła i głaszcze serca :) W każdym
razie codziennie wypatruję Twoich wierszy...

Tchnące otuchą słowa, pozdrawiam

"Wciąż mam nadzieję, że ta siła,
co emanuje z naszych rymów,
ma szansę, by ten świat zmieniła…
Poeci mają moc olbrzymów…" Poezja tak jak i
muzyka łagodzą obyczaje, wpływają na lepsze
samopoczucie i ludzi...bratają!

no cóż - każdy ma swoje zasady, ma też formy ulubione,
a jeśli ktoś próbuje naśladować, a niech se próbuje,
to Ci nie ujmuje.

Ciekawy wiersz ... najbardziej ujęły mnie słowa:
"Waszym domysłom pozostawiam,
co jest fantazją, co przeżyłem…
Rzeczywistości nie naprawiam,
jej drogi zwykle są zawiłe…"
i tak niech pozostanie...

Ostatnie dwa wersy rewelacyjne a całość - przednia.
Pozdrawiam ciepło w te piękne popołudnie.