jeszcze dzis

Pawłowi...

dzis przyjdę do ciebie
nikłym muśnieciem własnej nieobecności
przyjdę
powabem snu

przypłyne sztormem by dobić do twoich ust
roztopie mysli rozpale ogień
podmuchem chwili
oddam rozkoszny jęk
dotykiem dłoni
wyczytam pragnienia
rozleje czas
budząc zmysły wyobraźnią namietności

jeszcze dzis
przyjde powabem snu
jutro stane sie
musnięciem naszej obecności

autor

(wiki)

Napisany: 2005-10-21 Dodano: 2005-10-22 11:02:26

Ten wiersz przeczytano 376 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie