Jeszcze jeden bal... ...
Ten widz co siedział kiedyś w pierwszym
rzędzie
dzisiaj odchodzi do krainy wiecznego
zapomnienia
tam niczego nikt nie pamięta a kwiaty giną
w cieniach
tylko Atropos wie czy jeszcze jakiś bal
się odbędzie ?
***
W teatrze odbywał się właśnie wielki bal
miast spektaklu, który zespół codziennie
grał
bal przebierańców od tylu godzin tam
trwał
bez słów patrzyli tylko na siebie i w siną
dal
Każdy tancerz co drugą maskę miał na
twarzy
i tancerka w sukience upstrzonej
cekinami
świat tu wirował wraz ze wszystkimi
parami
a nikt tutaj nie myślał co jeszcze się
przydarzy
Kiedy orkiestra już przestanie z nut grać
bo była do końca jak tamta na Titaniku
choć bez braw i bez zachwytu okrzyku
zanim pójdą też tancerze zmęczeni spać
Bladym świtem odprowadzą piękne
partnerki
i nikt czasu im nie zmierzy -nawet stare
zegary
co godzin nie biją i stały tu nienakręcone,
pary
wirowały na sali- sami sztuczni aktorzy i
tancerki
Moja tancerka kusi mnie też subtelnie
muślinem
który skrywa jej ciało delikatne i o barwie
mleka
dla niej czas był zbyt cenny bowiem wciąż
ucieka
-------------------------------------------
---
dla mnie nie miał znaczenia …
bo jestem manekinem
Komentarze (32)
Fantastycznie !
Czasami ktoś całe życie udaje kogoś, kim nie jest.
Pozdrawiam serdecznie:)
Zakończenie zdecydowanie zaskakuje.
Pozdrowionka :)
Witam ale mnie wpuściłeś w maliny...wyobraźnia
zadziałała inaczej...super.Pozdrawiam z uśmiechem.
Witam,
interesujący pomysł.
Przeżycia manekina.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Super wiersz i zaskakujące erekcjato podziwiam
Bal manekinów..fajny temat.
Pozdrawiam.
przeczytałam z przyjemnością,
manekin, który pokochał nie jest już manekinem,
erekcjato udane,
pozdrawiam serdecznie Maćku
Wciągające i rozbudzające wyobraźnię erekcjato:)
Pozdrawiam Maćku:)
Marek
Piękny, poruszający wiersz, jednocześnie udane
erekcjato. Pozdrawiam
Całkiem fajne erekcjato i jest zaskoczenie :))
pozdrawiam Maćku :)
Bardzo ciekawie . Podoba mi się. Pozdrawiam :)
Manekin bez ruchu a muzyka gra...
Miłego dnia Maćku:)
Manekin bal wydaje.
I na pewien czas udaje się mu wtargnąć w świat ludzi.
Świat dobry i zły, manekinom nieznany.
Ludziom znany.
Dobry wiersz bardzo. Piękny.
Bo w manekinie są uczucia ludzkie,
i łza też.
Sprostowanie - z przyjemnością czytałam, a trochę
pobalowałam. Pozdrawiam cieplutko:)