Jeż i zając

Bardziej dla dorosłych, ale dla dzieci też...

Raz prosił jeż Tuptuś zająca Szaraka,
Gdy deszcz zaczął mocno na nos jemu kapać
I chować swe krople pomiędzy kolcami
Zmoczywszy całego; aż kichał chwilami.

- „Ty serce masz wielkie, miłości w nim sporo,
Więc pozwól mój ryjek mi wepchnąć do nory,
Przemoknie na deszczu i będę chorował,
Gorączka dopadnie, rozboli też głowa”.

Szaraczek był miły, więc przystał na prośbę,
Nie czując, że podstęp szykuje się groźny,
Jeż pyszczek swój ukrył następnie zagadał:
- „Dwie łapki też schowam, bo ciągle deszcz pada”.

Tu zając koledze chcąc bardzo dogodzić,
Wyraził więc zgodę w obliczu powodzi,
Niewdzięczny przyjaciel zaś był przemądrzały,
Do domu zająca wpakował się cały.

Tak Szarak nasz został wygnany z mieszkania,
Ponieważ przed chytrym się jeżem nie wzbraniał,
Zbyt mocno uwierzył w intencje kolegi,
Przez ufność wygrała okropna przebiegłość.

Ze złem jest tak samo, gdy dobro chce wyprzeć,
Do serca się wkrada podstępnie i chytrze,
Podszywa pod miłość, by skrzętnie omotać
A wtedy zwycięstwo odnosi głupota.

Zło nigdy ataku otwarcie nie czyni,
Płaszcz fałszu nakłada, krokami małymi
Podchodzi do duszy i jadem zaraża,
Więc trzeba być czujnym i ciągle uważać.


28.05.2009

autor

Skaut

Napisany: 2009-05-28 Dodano: 2009-05-29 00:01:21

Ten wiersz przeczytano 2600 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie