Jezioro tajemniczości

Nad taflą jeziora
Mleczna mgiełka
Wiruje z wiatrem
Nakładając cienie
I magiczne wiry
Na lustro wody
Nęcące swą magią
Dusze z przeszłości.

Głębia kryjąca
Słodkie tajemnice,
Którymi niejedna
Ludzka istota
Zachłysnęła się
I utonęła w mroku
Spoczywając
Teraz na wieki
Pod błękitem
Kamieni tej
Lustrzanej zagadki.

Niewidzialne dłonie
Próbują odgarnąć
Tę lekką mgiełkę
Niczym białą sukienkę
I dojrzeć choć rąbek
Tajemnicy, jaki się
Pod nią kryje;
Łapczywie zdzierają
Z tej toni jedyne
Prześwitujące okrycie,
Którym jest owiana.

Jezioro jednak wie
O tym, że ma w sobie
Magie, pozwala tym
Samym podejść tak
Blisko, że w chwili
Nieuwagi łapczywej
Istoty wciąga ją w
Zieloną sieć utkaną
Ze swych roślin
Nie oddając już
Nigdy tego co zabrała
Piaszczystemu brzegowi.

21.10.2008

autor

Fabriano

Dodano: 2008-10-21 21:20:13

Ten wiersz przeczytano 758 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie