Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Już



Śpisz, a ja, mam związane ręce.
Tak bardzo, chciałabym zabić czas,
odwagi brak. Dotykam nocy.
Chłód, rozgrzebuje stare dźwięki.

Nie znajdują drzwi, za duży mrok,
pomiędzy snem a jawą. Pachnie
mgłą. Podążam, trzymając krzyż z łez.
Sama, wbijam się w tłum, bez... serca.

autor

beano

Dodano: 2022-09-18 14:25:48
Ten wiersz przeczytano 2139 razy
Oddanych głosów: 55
Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (55)

Enigmatyczna Enigmatyczna

Bardzo smutno, rozczulająco i rzewnie.

Tylko ten zrozumie, kto jest samotny- niby wśród
ludzi, niby w ich tłumie.

Tulę Beatko do serca.

irys irys

Bardzo smutny wiersz - często nie znajdujemy wyjścia z
trudnej sytuacji.

ChybaMarzycielka ChybaMarzycielka

Poruszający, smutny, życiowy. A przecież chcemy
inaczej... Pozdrawiam

kazap kazap

bardzo smutne pełne żalu i cierpienia
są Twoje wersy

pozdrawiam

Pan Bodek Pan Bodek

Niemoc, żal, smutek...
Bardzo trudny moment życia.

Pozdrawiam Bea serdecznie.

Marek Żak Marek Żak

Bardzo smutne przy chorej, jak sądzę, drogiej osobie.
Krzyż z łez - to poruszające. Pozdrawiam

Kri Kri

Poruszające wersy,
dotkliwy smutek,
pozdrawiam serdecznie:)

Nel-ka Nel-ka

Chyba każdy odnajduje w tym wierszu jakieś znane tylko
sobie "krzyże z łez"
Pozdrawiam serdecznie:)

Tessa50 Tessa50

Beato, uczuciem pisany wiersz, bliski chyba większości
czytającym, serdeczności dla Ciebie :) dziękuję :)

@Krystek @Krystek

Mimo obok bliskiej osoby wyczuwany jest smutek i
niepokój. Wspaniale oddana atmosfera wzruszenia.
Pozdrawiam z podobanie. Udanego popołudnia i
wieczoru:)

_wena_ _wena_

Przepiękny wiersz o smutku roztkliwił mnie, bo
odnalazłam w nim małą cząstkę siebie.
"Chłód rozgrzebuje stare dźwięki" Czytam ten wers z
przejęciem i poczułam go na swojej skórze:(
Wstawiłam zwrotkę z mojego starego wiersza.
Dzisiejsze poranki porankom są nierówne;
z niepokojem często balansują na granicy
osamotnienia z melancholią, kiedy indziej
próbują wywołać słodkie uczucie wolności.
Jestem wolna, choć wolności nie czuję.
Beatko, pozdrawiam cieplutko z podobaniem :)

wandaw wandaw

Bardzo smutny i poruszający wiersz Beatko.
Czyjaś niemoc jest dla nas bolesna szczególnie w tedy
kiedy nie jesteśmy wstanie mu pomóc i tym samy sobie.
Pozdrawiam serdecznie Beatko :)

krzemanka krzemanka

Smutny przekaz. Nie wiem dlaczego, ale w moim
odbiorze, to odczucia osoby, której bliski jest w
stanie śpiączki.
Miłej niedzieli beano:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »