już dzień się zgubił
już dzień się zgubił
pośród zmroku
w księżycach lamp
cichutki spokój
Księzyc tnie niebo tak jak brzytwa
kraje wyżyny granatowe
a nad nim gwiazdy jak modlitwa
lecz ja tej nocy nie dowierzam
kto wie co kryje sie w tej ciszy
struchlalym wzrokiem ją przemierzam
tak że mnie może nie usłyszy
i jeszcze oddech własny tulę
głebiej i głebiej
pod koszule.
autor
Korczak Krzysztof
Dodano: 2006-06-25 03:42:58
Ten wiersz przeczytano 359 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.