Już Nigdy!

Po woli zamieniam się w głaz,
Który jest nie do zdobycia!
Więdnę jak róża bez wody - wpadam w szał, Bo jetseś daleko stąd!
Wciąż o Tobie myślę i wypowiadam wciąż Twoje imię,
Które noszę co dzień w sercu mym,
Proszę, daj mi trochę nadziei, że pokochasz mnie,
Umieram tu bez Ciebie kochany-powoli znikam!
Patrzę w przestrzeń, która jest tylko przestrzenią bez celu!
Zamykam oczy i widzę Ciebie-roześmiany i cudowny...
Muszę iść tam, gdzie czekają na mnie,
I już nigdy nie zobaczysz mnie!!!

autor

Bunia 15

Napisany: 2005-11-21 Dodano: 2005-11-21 18:36:05

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie