I już pusto

Zostawiłem dziś na mokrym piasku
swoje ślady i nie oglądając się
poszedłem wzdłuż morza.
Mewy ciekawe kręciły piruety.

Gdzie ten okrzyk (popcorn, kawa)
tego dzisiaj tu brakuje
i grajdołki wykopane,
teraz opuszczone, smutne – pustostany.

Słońce przygrzewa jak w pełni lata,
tylko ludzki deficyt, chociaż nie powiem...
są emeryci,ale bez wnucząt...
wyrwał im z dłoni – szkolny rok.

I teraz wracam tą samą drogą,
po śladach już ani śladu
i nawet mewy co młynki kręciły
już odleciały gdzieś w dal.

I teraz tylko znowu czekanie,
by nogi w morzu zamoczyć
i oczy swoje nacieszyć widokiem
pięknego Polskiego Bałtyku.

autor

karl

Napisany: 2013-09-07 Dodano: 2013-09-07 12:39:35

Ten wiersz przeczytano 1429 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie