W kącie
...
Ciemność ogarnęła świat,
między gałęziami drzew
plącze się kolega wiatr.
Cicho jakoś,
słychać tylko szelest liści.
Może sen o radości, się kiedyś ziści.
Lecz teraz, siadam w kącie cicho.
Patrzę w niebo.
Na te ciemne chmury, świat jest taki
mroczny
i ponury.
Może niedługo słońce pojawi się.
I chociaż jeden z nas uśmiechnie się.
Bo czasem tak bywa...
autor
Poecia
Dodano: 2009-02-05 16:30:05
Ten wiersz przeczytano 548 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
jakbym widziała siebie...+ i zapraszam do mnie
Obyś uśmiechneła się razem ze słoneczkiem,pozdrawiam.
Skąd w młodej poetce tyle smutku i pesymizmu? Wyjdź z
kąta, a zobaczysz że świat wcale nie jest ''taki
mroczny
i ponury.'' pozdrawiam... :)
smiej sie zawsze pierwsza bedzie lzej:)))poz.