Kameleon
Kawa usypia jeszcze bardziej
Alkohol odkrywa mroczną prawdę
Osłaniam się parasolem z deszczu
Upadam twardo, ląduję miękko
Dopóki mnie nie znasz fascynuję
Gdy spojrzysz w oczy nie pojmujesz
Jak można tak się kamuflować
Z wiarygodnością oszołoma
Ze strachu przed tym co najpiękniejsze
Nosić tatuaż złudnych poświęceń…
autor
Chestero
Dodano: 2007-07-22 06:43:38
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
"Człowiek obdarowany został mową tylko po to, by
ukrywać swoje myśli. " tak jest i chyba tak zostanie.
Wiersz przypadł mi do gustu, świetny.
każdy w pewnym momencie życia zaczyna sie kamuflować,
kryć w sobie, ale tylko bycie sobą lub przynajmniej
ciągłe próbowanie pozwala przeżyć to życie jakoś
lapiej...
każdy chce być zagadką dla drugiego ale budzi się lęk
że byćie sobą spowoduje odrzucenia.Warto bć sobą wtedy
sa piękne kierunki Dobry wiersz pragnienie
no właśnie, jak można tak się kamuflować? przecież
człowiekiem się nazywasz!
,,Dopóki mnie nie znasz fascynuję''-to dlatego się
kamuflujesz,zmieniasz jak kameleon..czasem strach być
sobą,by nie zostać odrzuconym..ale ty chyba nie masz
tego problemu..
Nie uciekniesz przed miłością....i tak Cię dopadnie,
wszędzie ...
raczej przyjmij ją z czułością, tak chyba najlepiej
będzie.
Nawet przez całe życie można mieć tylko mglisty zarys
człowieka, a co dopiero kameleona;). Strach jest w
każdym z nas. Odwagi :). Wiersz zatrzymał, mimo, że
chciał się wtopić w tło i zespolić.