Karma

Przez ciemne doliny
ścieżka duszę wiedzie,
ulepione z gliny
ciało we wszechświecie.

Nie znając przyczyny,
ma udział w tym bankiecie,
ryje swe ryciny,
narzędzia są w komplecie.

Okruszki, drobiny,
kolory w barw palecie,
jak szczeble drabiny,
skrzydła aby wzlecieć.

To Boskie dzieciny
idą przez zamiecie,
zegara sprężyny
się kręcą coraz prędzej.

Sieć pajęczyny
oplotła ludzkie serce,
spadło z wyżyny,
nienawiść puszcza lejce.

Posiane zaczyny
nienawiści tejże,
ze złem zaręczyły,
związały grubym węzłem.

Mętnej rzeki żyły
rozlały naprędce,
prawdy rozmyły,
wpychając ducha w nędzę.

I ciężar tej bryły
waży coraz więcej,
tak wszystkie mogiły
związane jednym przęsłem

autor

Amore del Tuo cuore

Napisany: 2023-09-22 Dodano: 2023-09-22 11:40:06

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie