Pan jest blisko

Bóg bywa blisko. Ale nie jest stale. Czasem człowiek
czuje, że jego modlitwy idą w nicość.

Kiedyś dawno w takim stanie napisałem wiersz o Bogu
Ojcu:



W dole wody i fale z białymi grzywami.
A On? Wszechświat wypełnia, co ponad wodami.
Dłonią wiatr uspokaja. Rękę trzyma w górze,
Mówi „Stań się!”... Z wód wkrótce ziemia się wynurzy.
Kto On? Pytać nie trzeba. Dobrze znamy Jego.
To jest przecież Bóg Ojciec z wizji Wyspiańskiego.
Tak wyglądał, gdy tworzył. Tyle lat minęło...
A dziś? Dzisiaj z niesmakiem patrzy na swe dzieło,
Bo wszystko było dobre – zwierzęta i ziemia,
Nawet człowiek był dobry w pierwszych dniach
stworzenia.
A później? Wciąż poprawiał świat sobie poddany
I... mamy kwaśne deszcze, efekt cieplarniany.
Człowiek wciąż z wielką mocą dzieło Boże psuje,
A Bóg? Na wysokości modłów wysłuchuje
I niektóre z próśb ludzi spełnia bez wahania,
Zwłaszcza „Bądź wola Twoja” pokorne błagania.

JEZU UFAM TOBIE

Cała prawda Andrzeju.

Pozwolę sobie Do:
Mily — Bóg o nikim nie zapomina, to teologicznie. (Ma
każdego w Sercu) :)

Dziękuję,zmienię.
Pozdrawiam serdecznie

Trzeba się tylko dobrze wsłuchać w siebie...

Piękny wiersz, przepełniony wiarą!

Serdeczności przesyłam
P.S.- napisałabym:
*ot tak sobie z samego siebie*.

Z wiarą łatwiej pokonywać trudności życiowe. Ślę moc
radosnych pozdrowień, beztroskiego dnia:)

Bóg zapomina o tych, którzy i o Nim nie pamiętają :)
Pozdrawiam :)

Wiara czyni cuda więc nie traćmy nadziei. Pozdrawiam
serdecznie

Miłej niedzieli, pozdrawiam
refleksyjnie, o tak kiedy niedomagamy
chwytamy się brzytwy, myślimy o Panu Bogu

Jak trwoga, to do Boga?
Ciekawy wiersz dający wgląd w duszę autora.

Jest, tuż obok.
I czasem trudno Mu wejść- bo zbyt często zamykamy
przed Bogiem drzwi.
Pięknie