każdy tak skończy
wśród codziennych spraw
zapominamy o sobie
pędzimy przed siebie
dokładnie nie wiedząc
co na nas czeka
zbliżamy się coraz bardziej
ale do czego?
ludzie żyjcie!
życia używajcie!
płaczcie
cieszcie się
i kochajcie
bo tam gdzie podążacie
jest tylko ta, którą staramy się oszukać
wiecznie głodna
niechybna
śmierć
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.