kiedy dorosnę do siebie
jest tyle kobiet we mnie
żadnej z nich jakoś nigdy
nie pozwoliłam dorosnąć
kiedy już włosy bardziej posiwieją
zacznę pisać wiersze
wiecej wierszy
o tych które musiałam
w sobie pochować
autor
Mirabella
Dodano: 2016-05-31 10:11:49
Ten wiersz przeczytano 1028 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Sam tytuł już intryguje a wiersz wciąga coraz
bardziej.
Pozdrawiam:)
Ciekawie to ujęłaś, te rożne kobiety w nas. Wiersze
oczywiście pisz, bo wielu z przyjemnością je czyta ja
również. Buziaki Mirabellko.
Nie chowaj żadnego wiersza Mirabelko...:)
Refleksyja przykuwająca uwagę:)
ciekawa refleksja :)
a dziecko, które jest w nas(nie piszę o ciąży) to ta
szczera część duszy w człowieku
Docierająca refleksja...
+ Pozdrawiam :)
Może to dobrze, że te kobiety nie dorosły, bo czasem
zbytnia dorosłość zabija spontaniczność,
szczerość, ufność i inne sprawy, które są przynależne,
gdy jesteśmy dziećmi chociażby,
msz dobrze nie zabić jakiejś cząstki dziecka w sobie.
Co do wierszy, to już są ciekawe, a pewnie będą
jeszcze lepsze:)
Serdecznie:)
Pięknie... mogłabym to samo powiedzieć o sobie :)
b.db. wiersz.
dobra refleksja - pozdrowienia
Piękna refleksja. Pozdrawiam serdecznie.
Jest nadzieja na ciekawe teksty. Zastanawiam się czy
bez "więcej wierszy" nie byłoby lepiej? Zamiast
"dorosnąć" czytam sobie "wypłynąć" ale to takie moje
czytelnicze marudzenie. Miłego dnia.
zawsze w nas troch dziecka zostaje a swoje
przemyślenia, przeżycia, utrwalić w wierszach
Bogno ja też czasami tak mam
dziecko beztroskie bywa
Celna refleksja Z WIERSZA wypływa
Pozdrawiam serdecznie:))
Mirabelko, świetny wiersz, zmusza do refleksji nad
sobą, ciepło pozdrawiam.
i bardzo dobrze! w każdym z nas niech coś zostanie z
dziecka, bo one są prostolinijne, darastając uczymy
się kłamać
i rosnie w nas chęć zdradziecka
by przeszłość konfabulować i prostym faktom rogi
połamać
a poezje które mimo, że pogrzebane, pamięć ranią
trzeba z grobów odkopać - niech zmartwychwstaną!