Kiedy umrę by uBi

Kiedy umrę,
z falą pustki
zderzą się
me myśli,
i znikną,
pogrążone w zburzonej pianie,
na dnie jak wrak osiądą,
i tam pozostaną,
dla nielicznych,
którzy w pamięci jakiś uszczerbek
mego słowa zachowają,

kiedy umrę,

pochowają me ciało,
w klatce,
deskami i gwoździem ubitej,
zamkną,
i ciemności ogarnąć
powoli dadzą,

z klatki, do klatki
śmierć przeplata się z życiem

kiedy umrę,
na mą ściężkę kurz osiądzie,
zbladanie to,
o co walczyłem całe życie,

kiedy umrę,
spadnie lawina
gwiazd,
liść już nigdy zielony
więcej nie będzie,
umrze zwierze każde,
umrze wraze ze mną
mój świat,

I każdy umrze, i jego świat

autor

uBi_

Napisany: 2006-10-27 Dodano: 2006-10-27 21:51:33

Ten wiersz przeczytano 363 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie