*Kim jestem?*

Kobieta zmienną jest i to chyba najbardziej nakręca
facetów ta niepewność różnorodne zachowania. Nie myśl
za dużo nad tym kim jesteś-Jesteś poprostu prawdziwą
wspaniała kobietą i do tego piszesz piękne wiersze

Też czasami zadaję sobie to pytanie i sama z myślami
pozostaję. Niby wiem, widzę w lustrze, a potem się
znowu zastanawiam - kobieta, demon, samarytanka,
kochanka, przyjaciółka. No cóż, kobieta ma wiele
twarzy...

pięknie napisany wiersz..lecz smutny..często życie
płata różne niespodzianki..bądź sobą..

myślę, że za dużo dajemy z siebie a później jesteśmy
sami...tak do końca to nie dowiemy się kim naprawdę
jesteśmy...

Im wiecej czytam, tym wiecej sie ucze. Kazdy z
przeczytanych wierszy, sprawia mi odrobine
przyjemnosci.

Ciekawie zapisałaś swoje dylematy nad odwiecznym
pytaniem: Kim jestem? Każdy z Nas potrafi być
płomieniem i lodem... w zależności od okolicznosci i
otoczenia.

.. może ja to pocałunek, może....
.. staje się sobą podaję swe serce na dłoni
by potem zostaż sama ze sobą "
Nie wiesz kim jesteś, starasz dawać a zostaje
samotność
Ciekawie napisany wiersz. Plusika zostawiam.

Czyżby w ostatniej strofie doszło to pogodzenia z
losem??
Pozdrawiam

W milosci trzeba dac wszystko co sie posiada- trzeba
dac samego siebie dlatego tak trudno odpowiedziec
sobie potem na pytanie " Kim jestem?". Wiersz bardzo
ciekawy, plastyczny

Dajemy z siebie wszystko i zostajemy osamotnieni. Może
nie trzeba tak duzo dawać , starać sie zatrzymać coś
dla siebie... Ciekawa psychologiczna rozprawka...

bardzo ładnie piszesz fajny styl