Kłamstwo-wynalazek ludzkości
Kim jest człowiek, który wiarę traci,
Błaga o oddech kolejny,
I jest sam, bez przyjaciół,
Choć dookoła ludzie tacy..... jak on, się
piętrzą,
Mówią do niego: Przyjacielu,
kochamy Cię ponad wszystko,
A on w te brednie im wierzy,
dziękując, że są cały czas blisko.
Oczy otwiera szerzej przygląda się z nich
każdemu,
i cieszy się ich urodą raduje ich każdym
gestem..
Lecz nigdy się nie ośmielił zajrzeć do serc
ich głęboko,
Znaleźć w nich choć małą część prawdy,
Pomimo swojego stanu, jeszcze jest cały
czas świadom,
że prawdy nigdy nie znali.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.