Kobieto - wrzesniu

Jutro, jutro już wrzesień

Mnie zawsze jest brak słów
Jestem niewysłowiony
w szczęściu tęsknocie
Ale gdy piszę do ciebie to
opisuję kwiat w twoich włosach
Wysłowić umiem śpiew słowika,
warkocz komety na niebiosach

Ileż to jeszcze słów przed nami
Codziennej prozy i poezji
Ile chwil jeszcze nie nazwanych
Jak fioletowy zapach frezji
Dziś dla ciebie jestem cały w poezji

Bolesław

Witaj w wrześniowy poranek,
jest on dziś tak ciepły jak wiosenny marzec-
W swej radości,ze mogę pisać słowa,
które ty teraz masz przed swoimi oczyma,
napisałem tobie wierszyk, tak on się zaczyna:

,,Jesień i ty sama posiada tyle barw, że z nich maluje tęczę
Najpiękniejsza ona obok mnie, nie ma jej reszta świata
Układam sterty barw, układam ich jak najwięcej
Pławię się w brązach, złocieniach, to jesieni szata
Nie przerywam malowania, nie odchodzę od twoich rąk całowania

Wszystkie pory roku barwami kuszę, to ich trwanie
zieleń, biel zimy, złoto słońca lata trwają w jedności
Obejmuję piękno świata, to coroczne jego budowanie
Dziś z tym pięknym do Ciebie przychodzę w gości"

Za chwile gdy promienie rozświetlą polanę pod jaworem,
nazbieram złotych liści - spójrz, już przed Tobą z bukietem stoję
Przyjmij te barwy, co w dłoni trzymam,
przyjmij, zapatrz się w piękno swymi oczyma.
Zapamiętaj bukiet i mój uśmiech tobie dany,
zapamiętaj tą chwilkę, bo chcę przez ciebie być lubiany.

Bolesław -slonzok

,,Chwila" jakże cudowne słowo

autor

slonzok

Napisany: 2021-09-06 Dodano: 2021-09-06 11:04:33

Ten wiersz przeczytano 872 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie