Kochać II
dziękuję kochanie, że jesteś...
kochać choć raz
i w prawdziwym krysztale
zamknąć dwa serca
stale rozpychające ścianę.
Rozstać się wtedy
gdy już rdzawe ściany
rozerwą niecierpliwe serca
bo będą miały dość
ciągłego zamknięcia
kiedy ciągle przecież
walczy się o wolność.
autor
Cristof7
Dodano: 2006-09-04 13:24:13
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.