Kochaj mnie...

Jest noc, wracam ze spotkania z cudem świata,
Z kimś kto dziurę w moim sercu łata,
Z kimś dla kogo jestem tylko uwięziony w swojej posturze,
Z kimś kto jest piękny, lecz i ukuje jak dojrzałe róże.
Czy jestem dla Ciebie kimś więcej?
Proszę, powiedz mi to! Niedługo, prędzej!
Jesteś dla mnie jak Anioł rozpościerający się w chmurach bieli,
Jesteś osoba z którą moja dusza sobą się dzieli.
Dajesz mi szczęście w rozpaczy momentach,
Daje Ci miłość nawet gdy daleko się szwędam.
Nie wypowiedziane słowa mówią o życia błędach,
Dobre, złe, wzniosłe, ciche...nasze, z Tobą chwile pamiętam.
Wszystko co mi dałaś cudem świata zwie,
Kto kiedyś kochał, co czuję do Ciebie wie.
Czy mogę dać Ci cos więcej, coś cenniejszego?
Nie mam nic takiego...
Daje swoją duszę, serce, siebie całego...
Weź mnie proszę do serca swego...

autor

PersonaNonGrata

Dodano: 2007-03-07 06:59:33

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie