Kocham
Kocham niebo zmieniające barwy
i ziemię otuloną bieli śniegiem
i srebrzyste sople
wiszące na gałęziach drzew
roziskrzone blaskiem
promieni,
słońce wstające nad
moim domem
i mój pokój
książki,
muzykę.
Jak nie kochać świt,
gdy różowieje wiosną,
zaorane szare pola
nawodnione deszczem
barwią się
szmaragdowo-złociście
rozbudzona ciepłem przyroda
co roku mnie zachwyca,
biorę pędzel
maluję obrazy.
Kocham życie
wielbiąc Ciebie Boże
ja Twoje
dziecię
Komentarze (13)
Mnóstwo rzeczy do kochania, ale jak się nimi nie
zachwycać? Pozdrawiam.
Malować można także słowem... pozdrawiam ciepło liści
szelestem ;-))) vel atma
Kochasz barwy, biel śniegu i szare sople wiszące na
konarach drzew pławisz swoje oczy w roziskrzonym
niebie, a tam wiosenny ptaków śpiew
Westchnij do piękna wieczoru,
które za drzwiami stoi,
zerknij na brzozy okryte kory bielą,
zamaluj wersy wiersza barwną kartkę,
na pamiątkę białą kredą .
Maluj obrazy te gdzie tylko purpury, maluj dla swego
zbawcy tego u góry
Pozdrawiam Ciebie za piękno jakie wnosisz -przywiozłem
z moich gór białą śnieżkę, rzucę ją ku tobie, złap,
natrzyj policzki, czerwone to zdrowie
Wiosna się wdzięczy jak jaka panienka, tu sypnie
kwiatkiem tam promykiem połaskocze i jak ją nie kochać
i nie malować, lecz kochać życie to kochać wszystkie
pory roku, każdy dzień jaki dostajemy do przeżycia :)
Ja też to wszystko kocham ale to Ty tak pieknie o tym
napisałaś!
kochanie w twoim wierszu na dzień dobry wyzwala
pozytywne fluidy.....
ladny szkic ,przyroda ,dom,wiara i pelnia wewnetrznego
szczescia ...Tylko pozazdroscic
tak, pośród natury która sama jest Miłością modlitwa
naturalnie wypływa z serca ("świt"? chyba miało być
"świata" lub "świtu") pozdrawiam :-)
piękne to kochanie :)
Ciekawy wiersz pełen wiary i miłości do świata :)
Niech Ci to pozostanie... ta miłość do życia :)
Pieknie Niebieska.A ja kocham swiat i poete.
Podziwiam tę akceptację życia i kontakt z naturą!!!
Pozdrawiam!