Kocham.
Kocham, i jestem z tego dumny,
bo jako człowiek dość rozumny,
mam swe powody by tak prawić,
i miłość swoją, wszędzie sławić.
Kocham, i wszystkim prawdę ową,
rozgłaszam szczerze, daję słowo,
nic tu nie taję, nie ukrywam,
taka jest czysta i prawdziwa.
Kocham, i taką wolę czuję,
bo jej zwyczajnie potrzebuję,
jak chleba, wody czy też słońca,
podniety która trwa bez końca.
Kocham, i cóż może być złego,
tyle w miłości jest pięknego,
że słów opisu już brakuje,
a przecież żyję, przecież czuję…
Kocham nie kończąc żadnej treści,
tak trudno w jednym wszystko zmieścić,
lecz mam powody by tak prawić,
i miłość swoją wszędzie sławić.
Komentarze (4)
widzę że masz powody , tylko dodać Ci skrzydeł. dobry
wiersz.
Oddane o moje emocje...w dobry stylu..i z duża
werwą..pozdrawiam serdecznie
Kocham, przyznaje sie do tego, głosze to otwarcie i
głośnio.Jasne, tak trzeba , jestem za...Bardzo
sympatyczny wiersz, miły w odbiorze.
Miłość "rozpiera" duszę, ciało i ciągle mówi, że
jej mało... niech słowo tak żarliwe w czyn zmieni
się przez całe życie... Wiersz ładny.