Kocham cię/go
Moskwa - Paryż 37 godzin 30 minut
Kiedy jesteś w pociągu, sceneria, którą
widzisz przez okno, stale się zmienia.
W ten sposób jej pragnienie zmieniało się
bezlitośnie. Nawet teraz jest w trakcie
zmian, a sceneria widziana przez okna
każdego dnia jest inna. Mój drogi
przyjacielu, chociaż mentalnie jestem
chętny na nowe, to jednak, nie jest mi
łatwo zdobyć się, na pierwszy krok.
Przestałem już wierzyć, że gdzieś istnieje
życie czyste, proste i jasne. Życie, w
którym cisza przed zaimkiem (po kocham) nie
doprowadza do bólu w klatce piersiowej.
Jedyne co mi pozostało przyjacielu, to
cieszyć się chwilami, gdy rozciągnięta
guma, wraca do swojego pierwotnego
stanu.
Z poważaniem
Burkosław Azorowski
autor
raskolnikowski
Dodano: 2021-03-16 13:07:36
Ten wiersz przeczytano 689 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Osobliwe. Przeczytałam dwa razy i to jeszcze za mało,
by sensownie skomentować.
to ja musiałem mieć wielkiego pecha, cały czas tylko
ta monotonia, jeden i ten sam widok.
Rozwiał ją konduktor, oznajmiając radośnie, że za
godzinkę już ruszymy
Pozdrawiam serdecznie