Kocham ogień

Sama nie wiem, czego chce.
Z zimna cała, cała drżę.
Pokój pusty, ciemno tak.
Na stole ognik czerwony rak
Co parzy zmysły, podejść nie mogę.
W rękach bezsilność, a w oczach mam trwogę.


Nie mam już sił i sensu nie widzę.
Dążę do tego co tak nienawidzę.
I znów obraz przed oczyma staje mi
Czerwony ślad za mymi nogami.
Me poranione stopy kiedyś przypomną Ci
Jak bardzo kocham między wierszami.

Dla tych, którzy wątpią, ze dojdę do mego celu... MEGO

autor

kopernik

Napisany: 2006-01-30 Dodano: 2006-02-04 22:59:10

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie