Kofeina

Niedoskonałość oparta w doskonałości.
Dobro w skromnym uśmiechu.
Czy to jeszcze funkcjonuje?
Pytam?
A jeżeli zapłacę Ci stokroć chwil spędzonych z matką
Będziesz dobrym człowiekiem ?
Śmiem pytać, bo wątpię w człowieka.
Nie myśl, że jesteś zabawką,
Bo tylko kukiełką na arenie życia.
Gdy płaczesz udajesz smutek,
Nie potrafisz grać
Kto zlecił Ci tę rolę ?
Pazerna myśl chodzi Ci po głowie,
Mózg już nie pracuje ? przepraszam .

autor

Elvirka

Napisany: 2011-10-05 Dodano: 2011-10-05 12:32:30

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie