Kogo?

Kilka niebywałych oktaw
w bocznym lusterku
widzę przecież
wigwam

Misternie skryty pióropusz
inhalowane mankiety
baon kołnierzy
paw zagrany

Tonista milczący
komentuje wdzięki...
Jamby neurotycznej
utkanymy szelki
raduje ekshuma

Klacz na lodowisku
niepodkuta
pękającą granicą
zmęczonych długopisów
biegnie do źródła
bitego dźwięku

Chemioterapia
może teraz zadziała?
Wolą prześpiewcy
jesteśmy
głosami ściśniętych
kloszych strun

autor

~michu~

Napisany: 2007-04-30 Dodano: 2007-05-01 17:24:09

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie