KOLEJE LOSU
Nie chciałaś mojej miłości,
serca, które tobie dałem.
Pragnęłaś swojej wolności,
więc samotny pozostałem.
Nie umiałem się pozbierać,
po tym, co się nagle stało.
Żal mi w sercu wciąż uwierał,
czy uczucia było mało?
Nie warto żyć wspomnieniami,
to co było już nie wróci.
Trzeba walczyć z kłopotami
i już nigdy się nie smucić.
Młode lata nie powrócą,
nieważne co się zdarzyło.
Dni już więcej się nie smucą,
przyszła do mnie dobra miłość.
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2013-03-02 00:48:41
Ten wiersz przeczytano 781 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Nie chciała serca? ani miłości?
nie wierzę!!
Pozdrawiam Cię Janku:)
każdego z nas to różne koleje losu
W życiu nie ma pustych miejsc - zwalniają się po to,
by je zapełnić.
Ładny melodyjny wiersz. Pozdrawiam :)
Skoro"dobra", to znaczy, że w samą porę :)
ŁAdny, melodyjny wiersz, Janie. Z refleksją na końcu
aby nie iść przez życie zapatrując się ciągle w
przeszłość. Pozdrawiam.
I pozwolę sobie, korzystając z okazji, że jestem na
antenie, dołączyć pozdrowienia dla wujcia Staża, gdyby
się okazało, że nadal tropi moje komentarze na Beju.
Pa.
W czwartym wersie pierwszej zwrotki zamienilabym ja na
wiec/ przeslanie dobre"rozpamoetywanie jest zajeciem
starcow"/
Wzbudza do refleksji. Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam
Dojrzała miłość jest jakaś, jak ją słusznie nazywasz
"dobra". Może doceniamy ją po wcześniejszych
stratach... Sympatycznie o tym piszesz. Miłej nocki.
Wszystko dobre, co się dobrze kończy:)
Pozdrawiam.