Kolejna ucieczka wgłąb siebie

Pustka w pień i sowie oczy
kocia natura wyczarowywuje
z mroku komórki.
Zatrzasnąłeś drzwi
zaledwie drewniane na chwilę
lecz już dawno wiesz
że to nie w szafie do Narnii
się znalazłeś.
Nie przebiją się kruki
bo to względnie kilka chwil.
Opustoszały bar i szukasz
zapomnianych sadzonek szczęścia.
Uśmiech łzy wygasza.
Nie patrzysz, bo
nie montowałeś Judasza
w swojej samotni.
Otworzysz drzwi
kiedy duchy, kiedyś tylko straszne
- dziś oczywiste
odwzajemnią pogodę ducha ;)

autor

Wiwern

Dodano: 2012-02-08 12:17:58

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie