Koniec żywota
Wiersz publikuję z dedykacją dla wszystkich ludzi, którzy zaczynają się już "kłaniać" ku ziemi. To nie jest obraza tych ludzi, lecz hołd, który pragnę im złożyć.
skóra wyschła niczym liście
twarz jest szorstka jak piaskowiec
stare krzaki pokłoniły się ziemi
ustępując miejsca młodym
tym co owoc muszą zrodzić
żeby potem zgnić i wyschnąć
i użyźniać twardą glebę
nieunikniony rozdział żywota
dla tych co przetrwali narodziny
zginąć spłonąć w proch się zmienić
naszym przeznaczeniem zawsze będzie
autor
kryształ
Dodano: 2014-02-26 00:13:04
Ten wiersz przeczytano 1551 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
tańczaca, we mnie jest dużo optymizmu ;) chciałem
stworzyć coś prawdziwego, realnego, ponadczasowego.
Pozdrawiam gorąco.
Ciekawy, choć gorzki w swej wymowie wiersz na ale cóż
taka prawda, że starość bywa nie łaskawa,o ile w ogóle
ile dotrwamy...
Pozdrawiam i mimo wszystko nakłaniam do optymizmu :)
nietuzinkowy.... o tym co nieuchronnie nas czeka ....
pozdrawiam:-)
Ludzie ciągle narzekaja jakieto ich życie jest wredne
i bez sensu. Ja pragnę pokazać, że jest ulotne. Niech
ludzie wreszcie zrozumieją,że otrzymali najcenniejszy
dar, chodzenia po tym świecie.
Dziękuję elka za komentarz i czas poświęcony.
ARABELLA, Małgorzata Wiśniewska, zefir, ZOLEANDER,
Halina Kowalska, Stella-Jagoda, Oskar Wizard,
Słoneczna dama, smutna2013, saba, efemeryda,
Nieosiągalna - dziękuję Wam wszystkim za to że
jesteście i gościcie czasem u mnie.
Przepraszam, że tak wymieniłem.
Pozdrawima gorąco z ukłonem. :D
Ciekawy, refleksyjny wiersz o naszym przemijającym
życiu, pozdrawiam.
mixiup, czy spodoba Ci się "stare krzaki pokłoniły się
ziemi"?
Pozdrawiam
payu, dziękuję Ci za radym jednakowoż zastosuję się
tylko do tej drugiej.
Pozdrawiam
Śmierć od zawsze jest ciężkim tematem. Dziękuję Wam
moi mili za wizytę u mnie. Cieszy mnie fakt że wiersz
poruszył wyobraźnię. Pozdrawiam
Zatrzymałam się.
Pogodzenie się z tym, co nieuniknione daje nam spokój
w sercu. Znika lęk i poczucie niesprawiedliwości.
Świetny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)
Twoj wiersz zatrzymuje sklaniajac do refleksji.
Pozdrawiam:)
życie kołem się toczy i trzeba się przygotować na
odejście...godnie żyć i zostawić coś po sobie.Miłego
dnia.
Zatrzymuje... Pozdrawiam ;))
jedyna pewna rzecz to śmierć pozdrawiam
krzaki w pokłonie ziemi/ tak czytam wers/
payu tym razem nie zgodzę się z Tobą /dlaczego
niechciane krzaki kłaniają się ziemi, a te chciane co
nigdy nie umrą? nawet te które są pielęgnowane mają
swój czas, aby w końcu pochylić się ku przeznaczeniu./
Miłego dnia:))))