Krąg życia
W okowach mroku ginie
płomień życia
słońce czernieje
gwiazdy gasną
dusza uchodzi
ciemność
nie ma blasku
nicość
Płomień płonie
goreje ognisko
życie wraca
słońce wzeszło
gwiazdy rozbłysły
dusza w ciele
oczy blask ujrzały
nicość w byt sie obraca
Życie zatacza krąg
autor
Tomek2514
Dodano: 2008-09-20 21:51:06
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Świetny wiersz pozdrawiam :)
bardzo się rozmarzyłeś ale jest super