Kraków

W brudnoszarych ulicach
Deszcz pada na ściany
Wygrywa melodię gitarzysta stary
Rozpostarte przekupek
skrzą się bławatnice
Krążą szumnie w tłumie
Pasiaste spódnice
Czasem z większej wieży
Jak z ciemnej czeluści
Trąbki głos rozbrzmiewa
Po skwerach się puści
A gdy deszcz ustanie
gdy ucichnie granie
spod Sukiennic wyjdą
Panowie i Panie
Spojrzą w górę w niebo
Zaćmione chmurami
A potem na Rynek
Skryty kałużami
I ruszą wężykiem
omijając wodę
Zerkając mozolnie,
gdzie stawiają nogę
I powoli Rynek
Zapełnia się znowu
A jakiś szaleniec
wygrywa na rogu
Przemykają , stukotem
Poganiając pieszych
Dorożki "magiczne"
Którym tak się śpieszy
Do owsa co w stajni
Do zupy na stole
Kraków wiecznie piękny
I tu się ogolę.

autor

Bigos

Dodano: 2005-12-10 12:22:37

Ten wiersz przeczytano 1016 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie