KRAKOWIANKA

Składam dzięki za ciebie, za twe usta i oczy
Są mi piękne jak słońce co przez niebo sie toczy.
Składam dzięki za ręce co tak lekko mnie pieszczą,
Za cię, Krakowianko, tyś jest siłą mą wieszczą.

Za twe piersi co uczą czym jest komfort, schronienie
I twe stopy gdy skaczesz przez leśne strumienie,
Za twe włosy, tak miękkie, bujne i zuchwałe,
I za gniazdo twych ramion, gdzie me serce jest całe.

Za Tatry przepiękne, pełne łąk i strumieni,
Gdzieśmy szli jak jagnieta, ciągle w siebie wpatrzeni,
Za wstęgę wiślańską, za wawelskie podmury,
Gdzieśmy szli ręka w rękę, jak rzeźby figury.

Za parę tych chwil co wciąż w dal uciekają,
Za wzniosłość twych celów co porażki nie znają.
Za piękno twych spojrzeń, gdy cię dotknę znienacka
Za...cokolwiek mi dajesz, pieszczoty lub cacka.

autor

Lev

Dodano: 2009-06-10 04:58:44

Ten wiersz przeczytano 1894 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie