kredo

za Jezusa bez punktu, chociaz najczesciej i tak
zapominam o punktach :)

przeczytalem kilka razy

nasuwa mi sie na mysl takie przyslowie
"jesli wejdziesz miedzy wrony, musisz karkac jak i
one"

szczegolnie ten lek przed pisaniem lewa reka
ale ta czarna chostia
ktora mozna sobie jako ksiezyc wmowic
naprowadzily mnie na to przyslowie

ogolnie jest jednak dlamnie bardzo zaprzeczajacy
dogmatom chrzescijanskim

ale moim zdaniem uzycie slowa Jezus dyskwalifikuje
zawarty w nim kamuflarz
wystarczylo napisac cudowne rozmnozenie
kto chcialby poglowkowac zrozumialby
a inni przeszli by obok
niczym slepcy

Wspomnienia i z każdego epizodu wynika jakaś myśl,
przesłanie, czy ocena. Ciekawe / refleksyjne bardzo.
Pozdrawiam

Babcia:
"nie przestawaj szukać
aż dojdziesz do cząstek słowa
mniejszych od atomu"

Mama:
"mówiła cicho
myślmy lateralnie"

A tata był po prostu praktyczny:
"oby się nauczyła pisać prawą ręką
bo ją zagnębią wyznawcy"

I wszystko jasne:)

Kłaniam się Wando Twojemu otwartemu umysłowi i
serdecznie pozdrawiam:)

Jest wiele miejsc spójnych z moimi rozważaniami, a
wiele odmiennych.
Forma znajoma.
Religijne uchwyty zawsze będą rozbieżne z wieloma
gustami.

na poziomie elementarnym wszystkiemu można przypisać
kategorię prawdy lub fałszu;
czy tego chcemy czy nie, działamy w systemie binarnym;

to, co jest prawdą, a co nie - systematyzuje wiedza;
wiedza nie potrzebuje wiary;
wiara zawsze pojawia się w parze z niewiadomą;
stąd: "kredo" w odróżnieniu od "credo", które jest
terminem ścisłym;

w co wierzy peelka?
jaką wiarę wyniosła z domu?
jak wychowanie wpłynęło na jej światopogląd?

paradoksalnie wiara może być klatką, która zamyka i
ogranicza horyzonty postrzegania świata;
kreacjoniści są głusi na argumenty ewolucjonistów i
odwrotnie;
to dwa zamknięte światy, a prawda może leżeć zupełnie
gdzie indziej i mogą to odkryć wyłącznie osoby o
otwartych umysłach;

piękne rozważania Wando; z podziwem pozdrawiam :)

Podoba mi się obrazowanie w tym wierszu. Z tych
świecących drobin układa się piękna mozaika, która
sama w sobie jest wystarczającym uzasadnieniem dla
tego wiersza, więc nie muszę się tym razem wypowiadać
na tematy filozoficzno-religijne. Pozdrawiam.

Mam inne zdanie.
Credo- moje to wyznanie wiary.
Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba
i ziemi"....
Człowiek nie pochodzi z nicości- tak jak to chce
Nietzsche czy Sartre.
Bóg nie umarł.
Bliżej mi do Immanuela Kanta.
Ostatnie namaszczenie mam już od dawna, ale gdy będę
miała taką możliwość- komunię przyjmę.
Tolerancja to słowo klucz.
I wzajemny szacunek niewierzących do wierzących i
wzajemnie.
Tak staram się czynić.

Bardzo.
Pozdrawiam :)

Wando, byłaś i jesteś inspiracją dla wielu osób. No i,
rosłaś wraz z fizyką kwantową :-) To sprzyja
uniwersalnej duchowości. Ten wiersz jest nadzwyczajny.
Bardzo gorąco Ciebie pozdrawiam :-)

Msz to nawiązanie do czasów sześcioletniej
dziewczynki, do tego, że może warto zachować w sobie
dziecko, ale raczej nie jest to kredo 6 letniej
dziewczynki, a poza tym wiele jest tutaj myśli, choćby
przytoczonych przez Goldenretivera, motyw religijno
socjologiczny od razu się narzuca, msz...
Będę wracać, ale po cichu.
Dobranoc, Poetko.

Kredo sześcioletniej dziewczynki, jakże naturalne,
prawdziwe, ważne.
Podziwiam pisanie i zostawiam serdeczności :)

Bardzo mi się podoba i - o dziwo - tym razem wszystko
(chyba) rozumiem.

Ten wiersz, ma tyle pokładów znaczeń ile, ma porządny
Galeon.
Z każdego pokładu strzelają działa myśli.
Pierwsza, prosta, o dzieciństwie. Druga już mniej
banalna, o tym ile jest w nas ciągle z dziecka.

Trzecia, skomplikowana, o naszej jedności z naturą i
jej spokojem, uosabianym przez nasz dom, który daje
poczucie bezpieczeństwa (lub nie) przed motylem nocy.

Czwarta, to odniesienie do religijności, jak do świata
baśni,
w którym Bóg (w osobie ojca) mnoży ryby, grzyby i daje
poczucie, że jest...

dobrze.

Nawet jeśli mamy utraconą leworęczność. Choć raczej
dzięki Ojcu zachowana. Na szczęście.

Odebrałam ten utwór,jako lateralne spojrzenie na swoją
wczesnodziecięcą przeszłość. Z uznaniem pozdrawiam :)