krewni?

chcę po prostu się komuś wygadać
powyrzucać ból z siebie oczyścić
pousuwać co w wnętrzu przeszkadza
tak jak fala zrzuconych w dal liści

które depczą kalosze w kałużach
to z nich słota bagienną maź czyni
tak bym chciała się komuś wygadać
i otoczyć słowami słodszymi

jaźń do reszty zdeptaną przez bliskich
którzy teraz nieznani dalecy
nikt niż ten co ci bratem pisany
nie potrafi tak bardzo skaleczyć


tan łanu zbóż...

...wietrzny fordanser w źdźbła pszenne wkłada swój tan
rytm wakacyjny za moment otuli las
i choć faluje w pogodnych ruchach zbóż łan
policzek kroi łzawością pożegnań czas

byłaś tu z nami bawiłaś potokiem słów
tuliłaś myślą spojrzeniem ganiłaś zło
dziś za twą dobroć w ukłonie wsze czapki z głów
zostawiasz w sercach tęczowej pogody tło

odjeżdżasz w strony gdzie polska mowa jak dar
w kulturze prawdą otacza codzienność dnia
gdzie wrzosem wiotkim liliowo mieni się jar

w chusteczki rąbek bezbarwna wkrada się łza
dzisiaj uśmiechów bukiety składamy Ci
przyjmij życzenia na szczęściem dziergane dni...

autor

niezgodna

Napisany: 2022-01-02 Dodano: 2022-01-02 15:38:29

Ten wiersz przeczytano 1120 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie