Kruchy lód

Po kruchym lodzie idę w marzeniach
Krok niepewnym motyla muśnięciem
Serca mały promyk mnie wiedzie
Obudzony słońca dotknięciem.

Tuż pod lodem czuję głębinę
W niej wirują emocje skłębione
Wciąż niepewne, nieufne, zdradliwe
Otulone w twe myśli uśpione.

Chwytam gwiazdę w sieci mych pragnień
I wysyłam łukiem po niebie
By przerwała myśli splątanie
Rozświetliła nam drogę do siebie.

autor

Dar

Napisany: 2005-12-31 Dodano: 2006-01-01 02:29:34

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie