Krycha
Stary Jakub ledwo dychał,
więc przygarnął biedną Krychę.
Ni to piękno, ni uroda,
ale dziarska była, młoda.
Krycha silna, zagorzała,
całą farmę obrabiała.
Jakub w oknie głową kiwał,
"moje szczęście"- ją nazywał.
Ciężkie brony tam ciągała,
pola, ogród obsiewała.
Dorabiali się majątku
on panisko, ona w kątku.
Honorowa zawsze była,
testamentów nie prosiła.
Jakub umknął jej w zaświaty,
jej zostały tylko szmaty.
Szybko zjeżdża się rodzina,
podział kasy rozpoczyna,
a Krysiulkę cap za bary,
-nic ci nie zapisał stary!
Mądry sędzia pyta cicho
- masz rachunki Pani Krycho?
Ślub, umowę, czy spisana?
To pretensje masz do pana?
- Na ten pomysł też nie wpadłaś?
Pracowałaś, no to jadłaś.
Biedna trzęsie trumną, dziadkiem,
lecz za późno, już po spadku.
Zawsze smutne są przeboje,
pilnuj kasy, dbaj o swoje.
Taki dziadziuś wielki kręciel
chwalił Krychę i nic więcej.
Komentarze (52)
samo życie...czyli konkubinat niefajny jest,
pozdrawiam
fajnie Broniu
to jest to ;-)
Bardzo życiowy wiersz.Pozdrawiam.
I jak się tu okazało
głupia Krycha jakich mało
zamiast dziada wokół palca
służką była tu dla starca
..pozdrawiam!
Biedna jest ta Krysiuleńka, umknął stary, znów
udręka!
Serdeczności Broneczko:-)
Biedna jest ta Krysiuleńka, umknął stary, znów
udręka!
Serdeczności Broneczko:-)
Biedna jest ta Krysiuleńka, umknął stary, znów
udręka!
Serdeczności Broneczko:-)
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze. Pozdrawiam
serdecznie miłej nocki.
wiersz piękny, rytmiczny, ciekawa historia i czytelna
przestroga - a Krychy cóż - żal wielki.
Samo zycie nie jednego tak dopada jak nie pomyśli by
się zabezpieczyć
Bdb przestroga i świetny wiersz
Pozdrawiam cieplutko Broniu :)
I tak bywa, smutny los, życiowa przypowieść.
Pozdrawiam
Smutny życiowy wiersz
Pozdrawiam
smutna historia i jakże realistycznie opisana,
pociotaki w takich wypadkach jak sępy, bywają
bezlitośni, pozdrawiam Broniu :)
No tak,jak bez ślubu to do duszy:)
Pozdrawiam:)
puenta do wykorzystania
nie tylko przez Krychę...
+ Pozdrawiam :)