Kryształ
Porysowany łzami
Ubrany w brud życia
Przykryty ciepłym kocem kurzu
Zapomniany...
Dawno nie przytulany
Pośród innych kamieni czujących miłość
jest samotny
...jak płatek maku...ten ostatni...
Łączy w sobie wieczność i czas
wie co to prawdziwa Miłość
Ta liryczna... z najpiękniejszych snów
Rodząca się z głębi zaufania
Mieszkająca pośród najpiękniejszych
kwiatów
Wiary i Nadziei
Tańcząca z cierniami
Śpiewająca dla brzóz...
..głuchych
Mówiąca słowami...
...bez dźwięku
Czulsza niż głaz
Czystsza niż świat
Delikatniejsza niż ból
Jest na wyciągniecie ręki...
...Dotknij swego serca....
Komentarze (1)
dziękuję za komentarz przejrzałam Twoje wiersze
bardzospodobały mi sie dwa... o zapomnieniu i kryształ
.... pzodrawiam... a co do miłości chyba mamy podobne
historie życia