Kto kocha, nie żałuje
Nim świt na dobre blaskiem słońca
wstanie,
a noc ogłosi czasową upadłość,
trudno mi dospać przy tobie kochanie,
więc tulę, czule pocałunki kradnąc.
Szczęściem mym jesteś więc cóż w tym
dziwnego,
rozstać się ciężko chociażby na chwilę,
chciałbym cię zawsze chronić ode złego,
by to nie przymus był mój, a przywilej.
A raz danemu słowu umieć sprostać,
nie wypaść z roli na losu zakrętach,
by nasza miłość tak czysta i prosta
mogła być zawsze, nie tylko od święta.
Odpowiedzialność wolnym czyni człeka,
da spokój w duszy, sercu i w rozumie,
szczęśliwy kto od siebie nie ucieka,
ale miłością podzielić się umie.
Komentarze (56)
pięknie i romantycznie ...
pozdrawiam milutko :)
pięknie karacie, ale przecież zawsze tak było,
pozdrawiam Cię serdecznie
Dziewczyna mówi do chłopaka: zostań na noc, pośpimy
razem. Odpowiedział: nie będziemy spać! Dlaczego
zapytała ze smutkiem w głosie? Bo całą noc będziemy
się kochać:-)
Pozdrawiam Ciebie karacie na miły wieczór, dziękuję:-)
Przepraszam za literowe błędy - (ucieka, studni)
Hm,hm,...szczęśliwy,kto od siebie nie
uciekać...,odkrywcze,muszę przemyśleć i do głębokiej
stuni wejść ... Dziękuję za podzielenie się
Mądry piękny wiersz.Pozdrawiam.
Miłośnie u ciebie, ale jest też prawidłowe
postrzeganie szczęścia.
karat: Twoje wiersze mają dużo ciepła i są świetne:)
pozdrawiam serdecznie
Bardzo refleksyjnie o miłości, która powinna być
codziennie z nami, a nie tylko, jako ”prezent"
świąteczny.
Piekny wiersz pełen ciepła i miłosci Lubie takie
wiersze
Serdecznie pozdrawiam :)
między pass a mądrością
Wiersz oddany miłości.Wzajemne obdarzanie się uczuciem
jest piękne w życiu, jak i w Twoim wierszu. Serdecznie
pozdrawiam.
Piękny wiersz.Pozdrawiam.
czuły wiersz:)
Fiu, fiu jak romantycznie u Ciebie, aż się
rozmarzyłem. Świetny wiersz☺