Która odeszła.

niezapomnianej.

Spojrzałaś za okno i zauważyłaś jak liście klonu..
Mienią się złotymi barwami.

Tak jak Ty. Błyszczałaś każdej jesieni.
Komuś dałaś radość..
Przy kimś zasypiałaś cudownie.
Lecz minęło pór kilka.
I gdy wyjrzałaś z niebiańskiego okna po raz drugi..
Zobaczyłaś.. że wszystko straciło kolory.
A liście już nie błyszczą ciepłem słońca.

Choć jesteś w domu Pana..
Przed Tobą następna jesień. Z tymi których kochasz.
To piękno jeszcze powróci.
Znów utulisz swą twarzą kogoś kogo zostawiłaś..
Bezszelestnie. Niespodziewanie.
I zdołasz chwycić.. rękę malca.. wskażesz mu..
Po raz drugi. Jakim pięknym bywa świat.

autor

megan216

Napisany: 2007-10-20 Dodano: 2007-10-27 19:06:15

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie