Ku górze

Unieśmy się wysoko...
biegnijmy przed siebie na skrzydłach wolności i szczęścia,
patrzmy na mijające nas obłoki, które kończą już swój żywot.
A gdy nasze skrzydła nie będą miały siły dalej lecieć miejmy odwagę poprosić o pomoc,
nie zapominajmy o przyjaciołach,
o ludziach, którzy nas kochają, potrzebują.
I samemu w końcu stańmy się takim aniołem wśród przestworzy, który pożycza swych skrzydeł zmęczonym wędrowcom,
i dalej zatapiajmy się w marzeniach...
wzbijajmy się ku górze, ku słońcu,
nawet jeśli oznacza ono dla nas tyle, co dla Ikara...

autor

Kwiatuszek16

Dodano: 2007-06-16 09:40:02

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie