Kukułka

Kuku, kuku…, takie głosy,
echo niosło gdzieś po nocy.
Kukułeczka spać nie mogła,
na bezsenność zaniemogła.

We dnie było zimno, chmurnie,
nudno, sennie i paskudnie.
Więc kukułka dzień przespała,
nocą zasnąć nie umiała.

Kuku, kuku, tak kukała,
sowę przy tym przedrzeźniała.
Huhu, huhu…,
kuku, kuku…,
głosy z wiatrem się ścigają,
i zwierzętom spać nie dają.

Za to rano, cisza w lesie,
ciszę wiatr ostrożnie niesie,
do kukułki listkiem stuka,
wstawaj teraz, w dzień się kuka.

Kukaj kiedy jasno w lesie,
wtedy ludziom szczęście niesiesz.
Wstała, zakukała,
kuku…, kuku…, kuku!

autor

Kukabarra

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-28 09:28:55

Ten wiersz przeczytano 4990 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie