Kwiat miłości
Kolejny płatek śniegu spadł
grubszy puch pokrywa ziemię
zamarza wszystko pod białym kocem
lecz jest rzecz niezwykła
kwiat jak wielki wojownik
walczy o przetrwanie
jest silny choć delikatny
jest gorący choć wokół chłód
i wciąż pięknie rośnie
głębiej zapuszczając korzenie
wiele rąk chciało kwiat zerwać
ta sztuka przerosła wszystkich
kwiat nadal tkwi w starym miejscu
trochę osłabiony i nadszarpnięty
ale nie przestawiając rosnąć
i stawać się jeszcze silniejszym.
autor
Tobiasz
Dodano: 2006-01-01 19:43:47
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.