Łagodną w sobie mam naturę

Łagodną w sobie mam naturę,
Choć pokład złości wciąż przybiera.
Kiedy usłyszę kiedyś bzdurę,
To drań z za pleców mi wyziera.

Szturcha palcami dość boleśnie,
Aż ciało całe obolałe.
Czemu mam w życie iść obleśnie,
Trawiąc, co w życiu bywa małe.

Poglądy miałem doskonałe,
Lepsze już nigdy nie poznałem.
Drobne problemy wywyższałem,
Z dużymi nigdy nie igrałem.

Miłość chwytała mnie za duszę,
Blisko zapaści, i omdlenia.
Nie brakowało w życiu wzruszeń,
Czemu mam tego nie doceniać.

Łagodną w sobie mam istotę,
Innej obudzić już nie muszę.
Chociaż czasami mam ochotę,
Lecz jednak nie, ja się nie skuszę…

autor

Grand

Napisany: 2013-06-18 Dodano: 2013-06-19 13:13:29

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie