Lampion nadziei
W zakamarkach serca odszukam miłości,
która tam spłynęła goryczy spazmami,
żeby tylko pamięć zechciała odpuścić
i przyjąć nadzieją lampion rozpalany.
Tajemnicą światła będę Ciebie pieścić,
moja magia uczuć nigdy się nie skończy,
po kolory marzeń dosięgnę do tęczy
pomagając szczęściu w jego bezradności.
Taką mnie rozpoznasz pośród pól lub w
lesie
jak rozmawiam z dębem lub ze
stokrotkami,
wystarczy jak z echem Siebie mi
przyniesiesz
by lampion nadziei iskrzył między nami.
autor
ANDO
Dodano: 2008-12-05 09:04:14
Ten wiersz przeczytano 1488 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Po przeczytaniu tego wiersza mam wrażenie że
oczekiwana miłość jest tak blisko , na wyciągnięcie
ręki .
Pełen tajemnic Twój wiersz i taki oszczędny w
wymaganiach. Wystarczy echo i nadzieja. Podoba mi się
to intrygujące oczekiwanie.
lampion światłem nadziei rozgrzeje serca....zdusi
tęsknotę...tajemnicą światła będę ciebie
pieścić...śliczny wiersz...
sympatyczny i ciepły ten lampion nadziei..całość
wiersza dopracowana
Zgrabny wiersz pięknie wypowiedziana obietnica Na tak!
Zapaliło się światełko nadziei a ta piękna tęcza
poprowadzi do szczęscia bram,piękne słowa:)
Bardzo ciężko jest wskazać ukryty podmiot liryczny w
wierszu. Ważne jednak, że wypływa z niego ciepło oraz
promyk nadziei, który mimo przeciwności losu tli się u
tych, którzy mu na to pozwalają. Z wiersza wypływa
uczucie, którym tylko obdarza się jednego człowieka na
świecie. Niech lampion roziskrza się jasnym światłem w
Twojej duszy na wieki.
Bardzo ładne porównanie. Aż chce się pokochać taką
osobę:) Pozdrawiam.
śliczny wiersz dobrze dobrane słowa bardzo mi się
podoba
Nadzieja,marzenia,ale tak naprawdę to się każdemu
należy troszkę fantazji - jednak mieć u boku
najbliższą osobę na dobre i złe do tego się dąży całe
życie aż do skutku by lampion nie iskrzył,a
płonął..powodzenia
Takie małe światełko nadziei z czasem może zapłonąć
wielkim ogniem uczuć, bardzo ładny wiersz:)
"...wystarczy jak z echem siebie mi przyniesiesz..." -
pięknie...Tylko tyle i aż tyle...
Pomimo smutku zapisanego w pierwszej zwrotce
("spłynęła goryczy spazmami", "żeby tylko pamięć
zechciała odpuścić") wiersz pełen pragnienia miłości.
Dzisiaj oboje mamy nadzieję na miłość (w wierszach i w
życiu pewnie też).
miłość i nadzieja są najważniejsze w życiu Pozdrawiam