Lampion nadziei

W zakamarkach serca odszukam miłości,
która tam spłynęła goryczy spazmami,
żeby tylko pamięć zechciała odpuścić
i przyjąć nadzieją lampion rozpalany.

Tajemnicą światła będę Ciebie pieścić,
moja magia uczuć nigdy się nie skończy,
po kolory marzeń dosięgnę do tęczy
pomagając szczęściu w jego bezradności.

Taką mnie rozpoznasz pośród pól lub w lesie
jak rozmawiam z dębem lub ze stokrotkami,
wystarczy jak z echem Siebie mi przyniesiesz
by lampion nadziei iskrzył między nami.

autor

ANDO

Napisany: 2008-12-04 Dodano: 2008-12-05 09:04:14

Ten wiersz przeczytano 1492 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie