Las pożegnań

Gdy zagubieni nie wiedzieliliśmy dokąd iść
Gdy schronienia swych smutków szukaliśmy
Zaszumiał w lesie pewien letni liść
O miłości, którą właśnie traciliśmy

Wtulił nas w swoje oblicze las
moich dziecięcych zabaw miejsce
Nie chciał rozdzielać wcale nas
Pragnął by nie cierpiało nasze serce

Pozwolił nam usiąść na świeżym mchu
Pod ciemnej nocy zasłoną
Sprawił tak, że zabrakło nam tchu
Gdy błądziliśmy po ciałach swych dłonią

Smak łez prawdziwych tej nocy poznaliśmy
Wypływał z nich smutek, żal i tęsknota
Przecież nie dawno tak się kochaliśmy
a teraz zamknęliśmy szczęścia wrota

autor

Never

Napisany: 2006-08-18 Dodano: 2006-08-18 22:17:24

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie