Laurka dla ciebie
Jestem tutaj – tu i teraz,
choć myślami gdzieś wybiegam,
jestem sobą bez podejrzeń,
że jest diabeł w moim ciele.
Jestem powiem – wciąż człowiekiem,
żadną ramą czy portretem,
tu są bliskie sercu strony
i ochoty na amory.
Tu zakręty i załomy
i salony do odnowy,
tu grzesznicy, krawężnicy,
są też święci na mównicy.
Tu się kocha bez żenady,
tu umiera, tęskni, żali,
tu kalekie czasem sprawy
ślą laurki w przyszłe czasy.
Czasem trzeba spaść do piekła
by zrozumieć dotyk piękna,
jestem nadal i tak będzie,
chociaż życie – nie anielskie.
Wiem, że z losem nikt nie wygra
choć planował ścieżki życia,
trzeba grywać w zmienne karty;
póki dla nas świat otwarty.
6.06.2013 Maria Sikorska
autor
Maria Sikorska
Dodano: 2013-06-06 10:51:13
Ten wiersz przeczytano 1737 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Znów się zamyśliłam.
Pięknie i mądrze piszesz
Dziękuję za laurkę.
Pozdrawiam pięknie
bardzo dziękuje za tą laurkę
Nic dodać. Pozdrawiam
"czasem trzeba spaść do piekła by zrozumieć dotyk
piękna
te zakręty i załomy...
czort i piękno, łzy i śmiech.
jakieś strachy i oskomy...
nie pokochać życia - grzech.
Dokładnie tak.
O dziękuję, jestem zaskoczona :)
mądrze i ciekawie :-)
Bardzo piękna laurka! Pozdrawiam milutko:)
Taka laurka na pewno ,zatrzymałaby mój wzrok-i
zatrzymała nie tylko wzrok,ale i myśli,refleksje,które
aż ciskają się po głowie pozdrawiam
Polak patriota Polak patriota 2013-06-06
Witam w dniu usunięcia przez redakcje mojego
ostatniego wiersza.
Jurek
Ostatnia zwrotka - samo sedno! Brawo ;))
Wczytuję się po raz kolejny i rozmyślam nad wzlotami i
upadkami...Pozdrawiam, Mariolu
znaczonymi kartami gramy i już
świat w garści trzymamy
Pozdrawiam serdecznie
Czasem trzeba spaść do piekła
by zrozumieć dotyk piękna - piękną i mądrą maksymę tu
przemyciłaś, słusznie Emcio dokonał zestawienia.
Pozdrawiam
:)