Los
Potworny ból me piersi rozdziera
Bo utraciłam kochanka i przyjaciela
Nie utraciłam raz ani dwa
Ten pech mnie prześladuje i trwa
Już ze swym losem pogodzona
Od życia od innych oddalona
Los mnie spisał na straty
Nie mam w Księdze tej ważnej daty
Nie mam rocznic, prezentów, łez
Chyba mojego życia dobiegł kres
Bo po co żyć gdy się nie ma dla kogo
Niech kochają ci, co od losu mogą...
Moje marne życie :/
autor
niesia
Dodano: 2007-12-30 22:25:06
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
ładny rytmiczny wiersz
Mam sposób, nie kochać, bawić się życiem i nie
angażować w nie.Zabawne, równo cały rok już tak
działam, i podsumowując, straciłem kilkoro przyjaciół,
ale uważam że opłacało się.