Lot Ikara
Po co człowieku
Te skrzydła zrobiłeś?
Na co ci one potrzebne?
W minionym wieku*
Lat swych zamyśliłeś
Ujarzmić armie podniebne.
Skrzydła z piór lekkich
Wierzeń bałwochwalczych
Do góry ciebie nie wzniosą!
Stopiony wosk lepkich
Zachowań zuchwalczych
Barki zazdrością przygniotą!
Po co idioto
Wpatrujesz swe oczy
W złocisty blask słońca sławy?
Mierzysz wysoko,
Cel życia wzrok toczy
Po widnokręgu twych marzeń.
Jak w górze orzeł
Wysoko, samotnie
Szybujący ponad czasem,
Ty też tak możesz
Póki cie nie dotknie,
Nie zdepcze śmierć swym obcasem.
Król przestworzy wraz
Runie w dół, w dół i w dół,
Zraniony strzałą łowczego.
Śmierć przybliży twarz,
Skrzydła obedrze z piór,
Umrzesz wśród ludu prostego.
*w minionym wieku (przyp. aut.) - w wieku młodości
autor
Meraviglia
Dodano: 2007-12-20 16:48:50
Ten wiersz przeczytano 548 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo fajny wiersz lubię temat o Ikarze :)kojarzy mi
się z piosenką Turbo - Szalony Ikar
też bardzo poetycki tekst"szalony Ikar uwierzył w siłę
swoich rąk, szalony Ikar przekroczyć chciał zaklęty
krąg"
Nie zawsze na dobre nam wychodzi mierzenie sił na
zamiary, a sława fałszywym jest suflerem... Bardzo
ładny wiersz, tylko w ostatniej strofce rytm się
trochę psuje.